ਮ: ੧ ॥

Ma 1 ||

First Mehl:

ਮਿਟੀ ਮੁਸਲਮਾਨ ਕੀ ਪੇੜੈ ਪਈ ਕੁਮ੍‍ਆਿਰ ॥

Mittee Musalaman Kee Paerrai Pee Kumihaar ||

The clay of the Muslim's grave becomes clay for the potter's wheel.

ਘੜਿ ਭਾਂਡੇ ਇਟਾ ਕੀਆ ਜਲਦੀ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰ ॥

Gharr Bhanddae Eitta Keea Jaladhee Karae Pukar ||

Pots and bricks are fashioned from it, and it cries out as it burns.

ਜਲਿ ਜਲਿ ਰੋਵੈ ਬਪੁੜੀ ਝੜਿ ਝੜਿ ਪਵਹਿ ਅੰਗਿਆਰ ॥

Jal Jal Rovai Bapurree Jharr Jharr Pavehi Angiar ||

The poor clay burns, burns and weeps, as the fiery coals fall upon it.

ਨਾਨਕ ਜਿਨਿ ਕਰਤੈ ਕਾਰਣੁ ਕੀਆ ਸੋ ਜਾਣੈ ਕਰਤਾਰੁ ॥੨॥

Naanak Jin Karathai Karan Keea So Janai Karathar ||2||

O Nanak, the Creator created the creation; the Creator Lord alone knows. ||2||