ਫਿਰਿ ਬਾਬਾ ਆਇਆ ਕਰਤਾਰਪੁਰਿ ਭੇਖੁ ਉਦਾਸੀ ਸਗਲ ਉਤਾਰਾ।

Firi Baabaa Aaiaa Karataarapur Bhaykhu Udaasee Sagal Utaaraa |

Then Baba (Nanak) returned to Kartarpur where he put aside his attire of a Recluse.

ਪਹਿਰਿ ਸੰਸਾਰੀ ਕਪੜੇ ਮੰਜੀ ਬੈਠਿ ਕੀਆ ਅਵਤਾਰਾ।

Pahiri Sansaaree Kaparhay Manjee Baithhi Keeaa Avataaraa |

Now putting on a householder’s dress, he sat splendidly on a cot (and executed his mission).

ਉਲਟੀ ਗੰਗ ਵਹਾਈਓਨਿ ਗੁਰ ਅੰਗਦੁ ਸਿਰਿ ਉਪਰਿ ਧਾਰਾ।

Ulatee Gang Vahaaeeaoni Gur Angadu Siri Upari Dhaaraa |

He made the Ganges flow in opposite direction because he choose Angad for heading the people (in preference to his sons).

ਪੁਤਰੀ ਕਉਲੁ ਨ ਪਾਲਿਆ ਮਨਿ ਖੋਟੇ ਆਕੀ ਨਸਿਆਰਾ।

Putaree Kaulu N Paaliaa Mani Khotay Aakee Nasiaaraa |

The sons did not obey the commands and their minds turned hostile and unstable.

ਬਾਣੀ ਮੁਖਹੁ ਉਚਾਰੀਐ ਹੁਇ ਰੁਸਨਾਈ ਮਿਟੈ ਅੰਧਿਆਰਾ।

Baanee Mukhahu Uchaareeai Hui Rusanaaee Mitai Andharaa |

When Baba uttered hymns, the light would spread and darkness dispell.

ਗਿਆਨੁ ਗੋਸਟਿ ਚਰਚਾ ਸਦਾ ਅਨਹਦਿ ਸਬਦਿ ਉਠੇ ਧੁਨਕਾਰਾ।

Giaanu Gosati Charachaa Sadaa Anahadi Sabadi Uthhay Dhunakaaraa |

Discussions for the sake of knowledge and the melodies of unstruck sound were ever heard there.

ਸੋਦਰੁ ਆਰਤੀ ਗਾਵੀਐ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲੇ ਜਾਪੁ ਉਚਾਰਾ।

Sodaru Aaratee Gaaveeai Anmrit Vaylay Jaapu Uchaaraa |

Sodar and Arati were sung and in the ambrosial hours Japu was recited.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਾਰ ਅਥਰਬਣਿ ਤਾਰਾ ॥੩੮॥

Guramukhi Bhaari Adarabaani Taaraa ||38 ||

The Gurmukh (Nanak) saved the people from the clutches of tantra, mantra and Atharvaveda.