ਦੋਹਰਾ ॥

Doharaa ॥

Dohira

ਚਪਲ ਸਿੰਘ ਰਾਜਾ ਬਡੋ ਰਾਜ ਕਲਾ ਤਿਹ ਨਾਰਿ ॥

Chapala Siaangha Raajaa Bado Raaja Kalaa Tih Naari ॥

There was once a great Raja and Raj Kala was his wife.

ਇੰਦ੍ਰ ਦੇਵ ਰੀਝੇ ਰਹੈ ਜਾਨਿ ਸਚੀ ਅਨੁਹਾਰਿ ॥੧॥

Eiaandar Dev Reejhe Rahai Jaani Sachee Anuhaari ॥1॥

There was none like her; even, the god Indra fancied her.(l)

ਸੋ ਰਾਨੀ ਇਕ ਚੋਰ ਸੋ ਰਮ੍ਯੋ ਕਰਤ ਦਿਨੁ ਰੈਨਿ ॥

So Raanee Eika Chora So Ramaio Karta Dinu Raini ॥

That Rani, day in and day out, used to make love with a thief.

ਤਾਹਿ ਬੁਲਾਵੈ ਨਿਜੁ ਸਦਨ ਆਪੁ ਜਾਇ ਤਿਹ ਐਨ ॥੨॥

Taahi Bulaavai Niju Sadan Aapu Jaaei Tih Aain ॥2॥

She used to call him at her house, and, herself, often went to his residence as well.(2)

ਲੂਟਿ ਕੂਟਿ ਤਸਕਰ ਲਯੋ ਸੂਰੀ ਦਿਯੋ ਚਰਾਇ ॥੩॥

Lootti Kootti Tasakar Layo Sooree Diyo Charaaei ॥3॥

He beat the thief severely and ordered him to be hanged.(3)

ਜਬ ਸ੍ਰੋਨਤ ਭਭਕੋ ਉਠਤ ਤਬ ਆਖੈ ਖੁਲਿ ਜਾਹਿ ॥

Jaba Saronata Bhabhako Autthata Taba Aakhi Khuli Jaahi ॥

Whenever the pain pinched him, he regained awareness.

ਜਬੈ ਸ੍ਵਾਸ ਤਰ ਕੋ ਰਮੈ ਕਛੂ ਰਹੈ ਸੁਧਿ ਨਾਹਿ ॥੪॥

Jabai Savaasa Tar Ko Ramai Kachhoo Rahai Sudhi Naahi ॥4॥

But after a few breaths he would become unconscious again.(4)