ਜੂਝ ਪਰੀ ਸਭ ਸੈਨ ਲਖੀ ਜਬ ਤੌ ਮਹਖਾਸੁਰ ਖਗ ਸੰਭਾਰਿਓ ॥

Joojha Paree Sabha Sain Lakhee Jaba Tou Mahakhaasur Khga Saanbhaariao ॥

Knowing about the destruction of all his forces in the war, Mahishasura held up his sword.,

ਚੰਡਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ਕੇ ਸਾਮੁਹਿ ਜਾਇ ਭਇਆਨਕ ਭਾਲਕ ਜਿਉ ਭਭਕਾਰਿਓ ॥

Chaandi Parchaanda Ke Saamuhi Jaaei Bhaeiaanka Bhaalaka Jiau Bhabhakaariao ॥

And going before the fierce Chandi, he began to roar like dreadful bear.,

ਮੁਗਦਰੁ ਲੈ ਅਪਨੇ ਕਰਿ ਚੰਡਿ ਸੁ ਕੈ ਬਰਿ ਤਾ ਤਨ ਊਪਰਿ ਡਾਰਿਓ ॥

Mugadaru Lai Apane Kari Chaandi Su Kai Bari Taa Tan Aoopri Daariao ॥

Taking his heavy mace in his hand, he threw it on body of the goddess like an arrow.,

ਜਿਉ ਹਨੂਮਾਨ ਉਖਾਰਿ ਪਹਾਰ ਕੋ ਰਾਵਨ ਕੇ ਉਰ ਭੀਤਰ ਮਾਰਿਓ ॥੪੬॥

Jiau Hanoomaan Aukhaari Pahaara Ko Raavan Ke Aur Bheetr Maariao ॥46॥

It seemed that Hanuman carrying a hillock, threw it on the chest of Ravvana.46.,

ਫੇਰ ਸਰਾਸਨ ਕੋ ਗਹਿ ਕੈ ਕਰਿ ਬੀਰ ਹਨੇ ਤਿਨ ਪਾਨਿ ਨ ਮੰਗੇ ॥

Phera Saraasan Ko Gahi Kai Kari Beera Hane Tin Paani Na Maange ॥

Then he held up bows and arrows in his hand , killed the warriors, who could not ask for water before dying.,

ਘਾਇਲ ਘੂਮ ਪਰੇ ਰਨ ਮਾਹਿ ਕਰਾਹਤ ਹੈ ਗਿਰ ਸੇ ਗਜ ਲੰਗੇ ॥

Ghaaeila Ghooma Pare Ran Maahi Karaahata Hai Gri Se Gaja Laange ॥

The wounded warriors were moving in the field like lame elephants.,

ਸੂਰਨ ਕੇ ਤਨ ਕਉਚਨ ਸਾਥਿ ਪਰੇ ਧਰਿ ਭਾਉ ਉਠੇ ਤਹ ਚੰਗੇ ॥

Sooran Ke Tan Kauchan Saathi Pare Dhari Bhaau Autthe Taha Chaange ॥

The bodies of the warriors were moving their armours were lying fried up on the ground.,

ਜਾਨੋ ਦਵਾ ਬਨ ਮਾਝ ਲਗੇ ਤਹ ਕੀਟਨ ਭਛ ਕੌ ਦਉਰੇ ਭੁਜੰਗੇ ॥੪੭॥

Jaano Davaa Ban Maajha Lage Taha Keettan Bhachha Kou Daure Bhujaange ॥47॥

As if the forest is on fire and the snakes are running to reed themselves on the fast moving worms.47.,

ਕੋਪ ਭਰੀ ਰਨਿ ਚੰਡਿ ਪ੍ਰਚੰਡ ਸੁ ਪ੍ਰੇਰ ਕੇ ਸਿੰਘ ਧਸੀ ਰਨ ਮੈ ॥

Kopa Bharee Rani Chaandi Parchaanda Su Parera Ke Siaangha Dhasee Ran Mai ॥

Chandi in great ire penetrated into the war-arena with her lion.,

ਕਰਵਾਰ ਲੈ ਲਾਲ ਕੀਏ ਅਰਿ ਖੇਤਿ ਲਗੀ ਬੜਵਾਨਲ ਜਿਉ ਬਨ ਮੈ ॥

Karvaara Lai Laala Keeee Ari Kheti Lagee Barhavaanla Jiau Ban Mai ॥

Holding her sword in her hand, she dyed the battlefield in red as if the forest is on fire.,

ਤਬ ਘੇਰਿ ਲਈ ਚਹੂੰ ਓਰ ਤੇ ਦੈਤਨ ਇਉ ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ ਮਨ ਮੈ ॥

Taba Gheri Laeee Chahooaan Aor Te Daitan Eiau Aupamaa Aupajee Man Mai ॥

When the demons besieged the goddess from all the four sides, the poet felt like this in his mind,

ਮਨੁ ਤੇ ਤਨੁ ਤੇਜੁ ਚਲਿਓ ਜਗ ਮਾਤ ਕੋ ਦਾਮਨਿ ਜਾਨ ਚਲੇ ਘਨ ਮੈ ॥੪੮॥

Manu Te Tanu Teju Chaliao Jaga Maata Ko Daamni Jaan Chale Ghan Mai ॥48॥

That the body of the mother of the world moved swifter than her mind, she appeared as lightning moving in the clouds.48.,

ਫੂਟ ਗਈ ਧੁਜਨੀ ਸਗਰੀ ਅਸਿ ਚੰਡ ਪ੍ਰਚੰਡ ਜਬੈ ਕਰਿ ਲੀਨੋ ॥

Phootta Gaeee Dhujanee Sagaree Asi Chaanda Parchaanda Jabai Kari Leeno ॥

When the goddess held her sword in her hand, all the army of the demons cracked.,

ਦੈਤ ਮਰੈ ਨਹਿ ਬੇਖ ਕਰੈ ਬਹੁਤਉ ਬਰਬੰਡ ਮਹਾਬਲ ਕੀਨੋ ॥

Daita Mari Nahi Bekh Kari Bahutau Barbaanda Mahaabala Keeno ॥

The demons were also very powerful, they did not die and instead were fighting in transformed forms.,

ਚਕ੍ਰ ਚਲਾਇ ਦਇਓ ਕਰਿ ਤੇ ਸਿਰ ਸਤ੍ਰ ਕੋ ਮਾਰ ਜੁਦਾ ਕਰ ਦੀਨੋ ॥

Chakar Chalaaei Daeiao Kari Te Sri Satar Ko Maara Judaa Kar Deeno ॥

Chandi segregated the heads of the enemies by throwing her disc with her hands.,

ਸ੍ਰਉਨਤ ਧਾਰ ਚਲੀ ਨਭ ਕੋ ਜਨੁ ਸੂਰ ਕੋ ਰਾਮ ਜਲਾਜਲ ਦੀਨੋ ॥੪੯॥

Sarunata Dhaara Chalee Nabha Ko Janu Soora Ko Raam Jalaajala Deeno ॥49॥

Consequently the current of bloods flowed as if Rama was offering water to the sun.49.,

ਸਬ ਸੂਰ ਸੰਘਾਰ ਦਏ ਤਿਹ ਖੇਤਿ ਮਹਾ ਬਰਬੰਡ ਪਰਾਕ੍ਰਮ ਕੈ ॥

Saba Soora Saanghaara Daee Tih Kheti Mahaa Barbaanda Paraakarma Kai ॥

When that mighty goddess killed all the chivalrous demons with her power,

ਤਹ ਸ੍ਰਉਨਤ ਸਿੰਧੁ ਭਇਓ ਧਰਨੀ ਪਰਿ ਪੁੰਜ ਗਿਰੇ ਅਸਿ ਕੈ ਧਮ ਕੈ ॥

Taha Sarunata Siaandhu Bhaeiao Dharnee Pari Puaanja Gire Asi Kai Dhama Kai ॥

Then so much mass of blood fell on the earth that it became a sea of blood.,

ਜਗ ਮਾਤ ਪ੍ਰਤਾਪ ਹਨੇ ਸੁਰ ਤਾਪ ਸੁ ਦਾਨਵ ਸੈਨ ਗਈ ਜਮ ਕੈ ॥

Jaga Maata Partaapa Hane Sur Taapa Su Daanva Sain Gaeee Jama Kai ॥

The mother of the world, with her power, removed the suffering of gods and the demons went to the abode of Yama.,

ਬਹੁਰੋ ਅਰਿ ਸਿੰਧੁਰ ਕੇ ਦਲ ਪੈਠ ਕੈ ਦਾਮਿਨਿ ਜਿਉ ਦੁਰਗਾ ਦਮਕੈ ॥੫੦॥

Bahuro Ari Siaandhur Ke Dala Paittha Kai Daamini Jiau Durgaa Damakai ॥50॥

Then the goddess Durga glistened like lightning amongst the army of elephants.50.,