ਸਵੈਯਾ ॥

Savaiyaa ॥

SWAYYA

ਅਦ੍ਰ ਸੁਤਾ ਹੂੰ ਕੀ ਜੋ ਤਨਯਾ ਮਹਿਖਾਸੁਰ ਕੀ ਮਰਤਾ ਫੁਨਿ ਜੋਊ ॥

Adar Sutaa Hooaan Kee Jo Tanyaa Mahikhaasur Kee Martaa Phuni Joaoo ॥

She, who is the daughter of the mountain and the destroyer of Mahishasura

ਇੰਦ੍ਰ ਕੋ ਰਾਜਹਿ ਕੀ ਦਵੈਯਾ ਕਰਤਾ ਬਧ ਸੁੰਭ ਨਿਸੁੰਭਹਿ ਦੋਊ ॥

Eiaandar Ko Raajahi Kee Davaiyaa Kartaa Badha Suaanbha Nisuaanbhahi Doaoo ॥

She, who is the bestower of the kingdom on India by killing Sumbh and Nisumbh

ਜੋ ਜਪ ਕੈ ਇਹ ਸੇਵ ਕਰੈ ਬਰੁ ਕੋ ਸੁ ਲਹੈ ਮਨ ਇਛਤ ਸੋਊ ॥

Jo Japa Kai Eih Seva Kari Baru Ko Su Lahai Man Eichhata Soaoo ॥

He, who remembers and serves her, he receives the reward to his heart’s desire,

ਲੋਕ ਬਿਖੈ ਉਹ ਕੀ ਸਮਤੁਲ ਗਰੀਬ ਨਿਵਾਜ ਨ ਦੂਸਰ ਕੋਊ ॥੮॥

Loka Bikhi Auha Kee Samatula Gareeba Nivaaja Na Doosar Koaoo ॥8॥

And in the whole world, none other is the supporter of the poor like her.8.