ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

Ik Oankaar Sathigur Prasaadh ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਧੰਨੁ ਸਿਰੰਦਾ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਜਿਨਿ ਜਗੁ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥

Dhhann Sirandhaa Sachaa Paathisaahu Jin Jag Dhhandhhai Laaeiaa ||

Blessed is the Creator, the True King, who has linked the whole world to its tasks.

ਮੁਹਲਤਿ ਪੁਨੀ ਪਾਈ ਭਰੀ ਜਾਨੀਅੜਾ ਘਤਿ ਚਲਾਇਆ ॥

Muhalath Punee Paaee Bharee Jaaneearraa Ghath Chalaaeiaa ||

When one's time is up, and the measure is full, this dear soul is caught, and driven off.

ਜਾਨੀ ਘਤਿ ਚਲਾਇਆ ਲਿਖਿਆ ਆਇਆ ਰੁੰਨੇ ਵੀਰ ਸਬਾਏ ॥

Jaanee Ghath Chalaaeiaa Likhiaa Aaeiaa Runnae Veer Sabaaeae ||

This dear soul is driven off, when the pre-ordained Order is received, and all the relatives cry out in mourning.

ਕਾਂਇਆ ਹੰਸ ਥੀਆ ਵੇਛੋੜਾ ਜਾਂ ਦਿਨ ਪੁੰਨੇ ਮੇਰੀ ਮਾਏ ॥

Kaaneiaa Hans Thheeaa Vaeshhorraa Jaan Dhin Punnae Maeree Maaeae ||

The body and the swan-soul are separated, when one's days are past and done, O my mother.

ਜੇਹਾ ਲਿਖਿਆ ਤੇਹਾ ਪਾਇਆ ਜੇਹਾ ਪੁਰਬਿ ਕਮਾਇਆ ॥

Jaehaa Likhiaa Thaehaa Paaeiaa Jaehaa Purab Kamaaeiaa ||

As is one's pre-ordained Destiny, so does one receive, according to one's past actions.

ਧੰਨੁ ਸਿਰੰਦਾ ਸਚਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਜਿਨਿ ਜਗੁ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥੧॥

Dhhann Sirandhaa Sachaa Paathisaahu Jin Jag Dhhandhhai Laaeiaa ||1||

Blessed is the Creator, the True King, who has linked the whole world to its tasks. ||1||

ਸਾਹਿਬੁ ਸਿਮਰਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈਹੋ ਸਭਨਾ ਏਹੁ ਪਇਆਣਾ ॥

Saahib Simarahu Maerae Bhaaeeho Sabhanaa Eaehu Paeiaanaa ||

Meditate in remembrance on the Lord and Master, O my Siblings of Destiny; everyone has to pass this way.

ਏਥੈ ਧੰਧਾ ਕੂੜਾ ਚਾਰਿ ਦਿਹਾ ਆਗੈ ਸਰਪਰ ਜਾਣਾ ॥

Eaethhai Dhhandhhaa Koorraa Chaar Dhihaa Aagai Sarapar Jaanaa ||

These false entanglements last for only a few days; then, one must surely move on to the world hereafter.

ਆਗੈ ਸਰਪਰ ਜਾਣਾ ਜਿਉ ਮਿਹਮਾਣਾ ਕਾਹੇ ਗਾਰਬੁ ਕੀਜੈ ॥

Aagai Sarapar Jaanaa Jio Mihamaanaa Kaahae Gaarab Keejai ||

He must surely move on to the world hereafter, like a guest; so why does he indulge in ego?

ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਦਰਗਹ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਤਿਸੈ ਕਾ ਲੀਜੈ ॥

Jith Saeviai Dharageh Sukh Paaeeai Naam Thisai Kaa Leejai ||

Chant the Name of the Lord; serving Him, you shall obtain peace in His Court.

ਆਗੈ ਹੁਕਮੁ ਨ ਚਲੈ ਮੂਲੇ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਕਿਆ ਵਿਹਾਣਾ ॥

Aagai Hukam N Chalai Moolae Sir Sir Kiaa Vihaanaa ||

In the world hereafter, no one's commands will be obeyed. According to their actions, each and every person proceeds.

ਸਾਹਿਬੁ ਸਿਮਰਿਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈਹੋ ਸਭਨਾ ਏਹੁ ਪਇਆਣਾ ॥੨॥

Saahib Simarihu Maerae Bhaaeeho Sabhanaa Eaehu Paeiaanaa ||2||

Meditate in remembrance on the Lord and Master, O my Siblings of Destiny; everyone has to pass this way. ||2||

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੰਮ੍ਰਥ ਸੋ ਥੀਐ ਹੀਲੜਾ ਏਹੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥

Jo This Bhaavai Sanmrathh So Thheeai Heelarraa Eaehu Sansaaro ||

Whatever pleases the Almighty Lord, that alone comes to pass; this world is an opportunity to please Him.

ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਾਚੜਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੋ ॥

Jal Thhal Meheeal Rav Rehiaa Saacharraa Sirajanehaaro ||

The True Creator Lord is pervading and permeating the water, the land and the air.

ਸਾਚਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੋ ਅਲਖ ਅਪਾਰੋ ਤਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥

Saachaa Sirajanehaaro Alakh Apaaro Thaa Kaa Anth N Paaeiaa ||

The True Creator Lord is invisible and infinite; His limits cannot be found.

ਆਇਆ ਤਿਨ ਕਾ ਸਫਲੁ ਭਇਆ ਹੈ ਇਕ ਮਨਿ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ॥

Aaeiaa Thin Kaa Safal Bhaeiaa Hai Eik Man Jinee Dhhiaaeiaa ||

Fruitful is the coming of those, who meditate single-mindedly on Him.

ਢਾਹੇ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰੇ ਆਪੇ ਹੁਕਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੋ ॥

Dtaahae Dtaahi Ousaarae Aapae Hukam Savaaranehaaro ||

He destroys, and having destroyed, He creates; by His Order, He adorns us.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੰਮ੍ਰਥ ਸੋ ਥੀਐ ਹੀਲੜਾ ਏਹੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥੩॥

Jo This Bhaavai Sanmrathh So Thheeai Heelarraa Eaehu Sansaaro ||3||

Whatever pleases the Almighty Lord, that alone comes to pass; this world is an opportunity to please Him. ||3||

ਨਾਨਕ ਰੁੰਨਾ ਬਾਬਾ ਜਾਣੀਐ ਜੇ ਰੋਵੈ ਲਾਇ ਪਿਆਰੋ ॥

Naanak Runnaa Baabaa Jaaneeai Jae Rovai Laae Piaaro ||

Nanak: he alone truly weeps, O Baba, who weeps in the Lord's Love.

ਵਾਲੇਵੇ ਕਾਰਣਿ ਬਾਬਾ ਰੋਈਐ ਰੋਵਣੁ ਸਗਲ ਬਿਕਾਰੋ ॥

Vaalaevae Kaaran Baabaa Roeeai Rovan Sagal Bikaaro ||

One who weeps for the sake of worldly objects, O Baba, weeps totally in vain.

ਰੋਵਣੁ ਸਗਲ ਬਿਕਾਰੋ ਗਾਫਲੁ ਸੰਸਾਰੋ ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਰੋਵੈ ॥

Rovan Sagal Bikaaro Gaafal Sansaaro Maaeiaa Kaaran Rovai ||

This weeping is all in vain; the world forgets the Lord, and weeps for the sake of Maya.

ਚੰਗਾ ਮੰਦਾ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਇਹੁ ਤਨੁ ਏਵੈ ਖੋਵੈ ॥

Changaa Mandhaa Kishh Soojhai Naahee Eihu Than Eaevai Khovai ||

He does not distinguish between good and evil, and wastes away this life in vain.

ਐਥੈ ਆਇਆ ਸਭੁ ਕੋ ਜਾਸੀ ਕੂੜਿ ਕਰਹੁ ਅਹੰਕਾਰੋ ॥

Aithhai Aaeiaa Sabh Ko Jaasee Koorr Karahu Ahankaaro ||

Everyone who comes here, shall have to leave; to act in ego is false.

ਨਾਨਕ ਰੁੰਨਾ ਬਾਬਾ ਜਾਣੀਐ ਜੇ ਰੋਵੈ ਲਾਇ ਪਿਆਰੋ ॥੪॥੧॥

Naanak Runnaa Baabaa Jaaneeai Jae Rovai Laae Piaaro ||4||1||

Nanak: he alone truly weeps, O Baba, who weeps in the Lord's Love. ||4||1||