ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ਕੁਚਜੀ

Raag Soohee Mehalaa 1 Kuchajee

Raag Soohee, First Mehl, Kuchajee ~ The Ungraceful Bride:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

Ik Oankaar Sathigur Prasaadh ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਮੰਞੁ ਕੁਚਜੀ ਅੰਮਾਵਣਿ ਡੋਸੜੇ ਹਉ ਕਿਉ ਸਹੁ ਰਾਵਣਿ ਜਾਉ ਜੀਉ ॥

Mannj Kuchajee Anmaavan Ddosarrae Ho Kio Sahu Raavan Jaao Jeeo ||

I am ungraceful and ill-mannered, full of endless faults. How can I go to enjoy my Husband Lord?

ਇਕ ਦੂ ਇਕਿ ਚੜੰਦੀਆ ਕਉਣੁ ਜਾਣੈ ਮੇਰਾ ਨਾਉ ਜੀਉ ॥

Eik Dhoo Eik Charrandheeaa Koun Jaanai Maeraa Naao Jeeo ||

Each of His soul-brides is better than the rest - who even knows my name?

ਜਿਨ੍ਹ੍ਹੀ ਸਖੀ ਸਹੁ ਰਾਵਿਆ ਸੇ ਅੰਬੀ ਛਾਵੜੀਏਹਿ ਜੀਉ ॥

Jinhee Sakhee Sahu Raaviaa Sae Anbee Shhaavarreeeaehi Jeeo ||

Those brides who enjoy their Husband Lord are very blessed, resting in the shade of the mango tree.

ਕਿਆ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਵਿਥਰਾ ਹਉ ਕਿਆ ਕਿਆ ਘਿਨਾ ਤੇਰਾ ਨਾਉ ਜੀਉ ॥

Kiaa Gun Thaerae Vithharaa Ho Kiaa Kiaa Ghinaa Thaeraa Naao Jeeo ||

Which of Your Virtues, O Lord, should I speak of? Which of Your Names should I chant?

ਇਕਤੁ ਟੋਲਿ ਨ ਅੰਬੜਾ ਹਉ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੈ ਤੇਰੈ ਜਾਉ ਜੀਉ ॥

Eikath Ttol N Anbarraa Ho Sadh Kurabaanai Thaerai Jaao Jeeo ||

I cannot even reach one of Your Virtues. I am forever a sacrifice to You.

ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਰੰਗੁਲਾ ਮੋਤੀ ਤੈ ਮਾਣਿਕੁ ਜੀਉ ॥

Sueinaa Rupaa Rangulaa Mothee Thai Maanik Jeeo ||

Gold, silver, pearls and rubies are pleasing.

ਸੇ ਵਸਤੂ ਸਹਿ ਦਿਤੀਆ ਮੈ ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਸਿਉ ਲਾਇਆ ਚਿਤੁ ਜੀਉ ॥

Sae Vasathoo Sehi Dhitheeaa Mai Thinh Sio Laaeiaa Chith Jeeo ||

My Husband Lord has blessed me with these things, and I have focused my thoughts on them.

ਮੰਦਰ ਮਿਟੀ ਸੰਦੜੇ ਪਥਰ ਕੀਤੇ ਰਾਸਿ ਜੀਉ ॥

Mandhar Mittee Sandharrae Pathhar Keethae Raas Jeeo ||

Palaces of brick and mud are built and decorated with stones;

ਹਉ ਏਨੀ ਟੋਲੀ ਭੁਲੀਅਸੁ ਤਿਸੁ ਕੰਤ ਨ ਬੈਠੀ ਪਾਸਿ ਜੀਉ ॥

Ho Eaenee Ttolee Bhuleeas This Kanth N Baithee Paas Jeeo ||

I have been fooled by these decorations, and I do not sit near my Husband Lord.

ਅੰਬਰਿ ਕੂੰਜਾ ਕੁਰਲੀਆ ਬਗ ਬਹਿਠੇ ਆਇ ਜੀਉ ॥

Anbar Koonjaa Kuraleeaa Bag Behithae Aae Jeeo ||

The cranes shriek overhead in the sky, and the herons have come to rest.

ਸਾ ਧਨ ਚਲੀ ਸਾਹੁਰੈ ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਦੇਸੀ ਅਗੈ ਜਾਇ ਜੀਉ ॥

Saa Dhhan Chalee Saahurai Kiaa Muhu Dhaesee Agai Jaae Jeeo ||

The bride has gone to her father-in-law's house; in the world hereafter, what face will she show?

ਸੁਤੀ ਸੁਤੀ ਝਾਲੁ ਥੀਆ ਭੁਲੀ ਵਾਟੜੀਆਸੁ ਜੀਉ ॥

Suthee Suthee Jhaal Thheeaa Bhulee Vaattarreeaas Jeeo ||

She kept sleeping as the day dawned; she forgot all about her journey.

ਤੈ ਸਹ ਨਾਲਹੁ ਮੁਤੀਅਸੁ ਦੁਖਾ ਕੂੰ ਧਰੀਆਸੁ ਜੀਉ ॥

Thai Seh Naalahu Mutheeas Dhukhaa Koon Dhhareeaas Jeeo ||

She separated herself from her Husband Lord, and now she suffers in pain.

ਤੁਧੁ ਗੁਣ ਮੈ ਸਭਿ ਅਵਗਣਾ ਇਕ ਨਾਨਕ ਕੀ ਅਰਦਾਸਿ ਜੀਉ ॥

Thudhh Gun Mai Sabh Avaganaa Eik Naanak Kee Aradhaas Jeeo ||

Virtue is in You, O Lord; I am totally without virtue. This is Nanak's only prayer:

ਸਭਿ ਰਾਤੀ ਸੋਹਾਗਣੀ ਮੈ ਡੋਹਾਗਣਿ ਕਾਈ ਰਾਤਿ ਜੀਉ ॥੧॥

Sabh Raathee Sohaaganee Mai Ddohaagan Kaaee Raath Jeeo ||1||

You give all Your nights to the virtuous soul-brides. I know I am unworthy, but isn't there a night for me as well? ||1||