ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

Ik Oankaar Sathigur Prasaadh ||

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਬੇਦ ਪੁਰਾਣ ਕਥੇ ਸੁਣੇ ਹਾਰੇ ਮੁਨੀ ਅਨੇਕਾ ॥

Baedh Puraan Kathhae Sunae Haarae Munee Anaekaa ||

Reciting and listening to the Vedas and the Puraanas, countless wise men have grown weary.

ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਬਹੁ ਘਣਾ ਭ੍ਰਮਿ ਥਾਕੇ ਭੇਖਾ ॥

Athasath Theerathh Bahu Ghanaa Bhram Thhaakae Bhaekhaa ||

So many in their various religious robes have grown weary, wandering to the sixty-eight sacred shrines of pilgrimage.

ਸਾਚੋ ਸਾਹਿਬੁ ਨਿਰਮਲੋ ਮਨਿ ਮਾਨੈ ਏਕਾ ॥੧॥

Saacho Saahib Niramalo Man Maanai Eaekaa ||1||

The True Lord and Master is immaculate and pure. The mind is satisfied only by the One Lord. ||1||

ਤੂ ਅਜਰਾਵਰੁ ਅਮਰੁ ਤੂ ਸਭ ਚਾਲਣਹਾਰੀ ॥

Thoo Ajaraavar Amar Thoo Sabh Chaalanehaaree ||

You are eternal; You do not grow old. All others pass away.

ਨਾਮੁ ਰਸਾਇਣੁ ਭਾਇ ਲੈ ਪਰਹਰਿ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Naam Rasaaein Bhaae Lai Parehar Dhukh Bhaaree ||1|| Rehaao ||

One who lovingly focuses on the Naam, the source of nectar - his pains are taken away. ||1||Pause||

ਹਰਿ ਪੜੀਐ ਹਰਿ ਬੁਝੀਐ ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮਿ ਉਧਾਰਾ ॥

Har Parreeai Har Bujheeai Guramathee Naam Oudhhaaraa ||

Study the Lord's Name, and understand the Lord's Name; follow the Guru's Teachings, and through the Naam, you shall be saved.

ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਪੂਰੀ ਮਤਿ ਹੈ ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥

Gur Poorai Pooree Math Hai Poorai Sabadh Beechaaraa ||

Perfect are the Teachings of the Perfect Guru; contemplate the Perfect Word of the Shabad.

ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟਣਹਾਰਾ ॥੨॥

Athasath Theerathh Har Naam Hai Kilavikh Kaattanehaaraa ||2||

The Lord's Name is the sixty-eight sacred shrines of pilgrimage, and the Eradicator of sins. ||2||

ਜਲੁ ਬਿਲੋਵੈ ਜਲੁ ਮਥੈ ਤਤੁ ਲੋੜੈ ਅੰਧੁ ਅਗਿਆਨਾ ॥

Jal Bilovai Jal Mathhai Thath Lorrai Andhh Agiaanaa ||

The blind ignorant mortal stirs the water and churns the water, wishing to obtain butter.

ਗੁਰਮਤੀ ਦਧਿ ਮਥੀਐ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨਾ ॥

Guramathee Dhadhh Mathheeai Anmrith Paaeeai Naam Nidhhaanaa ||

Following the Guru's Teachings, one churns the cream, and the treasure of the Ambrosial Naam is obtained.

ਮਨਮੁਖ ਤਤੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਪਸੂ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥੩॥

Manamukh Thath N Jaananee Pasoo Maahi Samaanaa ||3||

The self-willed manmukh is a beast; he does not know the essence of reality that is contained within himself. ||3||

ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਮਰੀ ਮਰੁ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥

Houmai Maeraa Maree Mar Mar Janmai Vaaro Vaar ||

Dying in egotism and self-conceit, one dies, and dies again, only to be reincarnated over and over again.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਜੇ ਮਰੈ ਫਿਰਿ ਮਰੈ ਨ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ॥

Gur Kai Sabadhae Jae Marai Fir Marai N Dhoojee Vaar ||

But when he dies in the Word of the Guru's Shabad, then he does not die, ever again.

ਗੁਰਮਤੀ ਜਗਜੀਵਨੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਭਿ ਕੁਲ ਉਧਾਰਣਹਾਰ ॥੪॥

Guramathee Jagajeevan Man Vasai Sabh Kul Oudhhaaranehaar ||4||

When he follows the Guru's Teachings, and enshrines the Lord, the Life of the World, within his mind, he redeems all his generations. ||4||

ਸਚਾ ਵਖਰੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਸਚਾ ਵਾਪਾਰਾ ॥

Sachaa Vakhar Naam Hai Sachaa Vaapaaraa ||

The Naam, the Name of the Lord, is the true object, the true commodity.

ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਸੰਸਾਰਿ ਹੈ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰਾ ॥

Laahaa Naam Sansaar Hai Guramathee Veechaaraa ||

The Naam is the only true profit in this world. Follow the Guru's Teachings, and contemplate it.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਨਿਤ ਤੋਟਾ ਸੈਸਾਰਾ ॥੫॥

Dhoojai Bhaae Kaar Kamaavanee Nith Thottaa Saisaaraa ||5||

To work in the love of duality, brings constant loss in this world. ||5||

ਸਾਚੀ ਸੰਗਤਿ ਥਾਨੁ ਸਚੁ ਸਚੇ ਘਰ ਬਾਰਾ ॥

Saachee Sangath Thhaan Sach Sachae Ghar Baaraa ||

True is one's association, true is one's place,

ਸਚਾ ਭੋਜਨੁ ਭਾਉ ਸਚੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰਾ ॥

Sachaa Bhojan Bhaao Sach Sach Naam Adhhaaraa ||

And true is one's hearth and home, when one has the support of the Naam.

ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸੰਤੋਖਿਆ ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥੬॥

Sachee Baanee Santhokhiaa Sachaa Sabadh Veechaaraa ||6||

Contemplating the True Word of the Guru's Bani, and the True Word of the Shabad, one becomes content. ||6||

ਰਸ ਭੋਗਣ ਪਾਤਿਸਾਹੀਆ ਦੁਖ ਸੁਖ ਸੰਘਾਰਾ ॥

Ras Bhogan Paathisaaheeaa Dhukh Sukh Sanghaaraa ||

Enjoying princely pleasures, one shall be destroyed in pain and pleasure.

ਮੋਟਾ ਨਾਉ ਧਰਾਈਐ ਗਲਿ ਅਉਗਣ ਭਾਰਾ ॥

Mottaa Naao Dhharaaeeai Gal Aougan Bhaaraa ||

Adopting a name of greatness, one strings heavy sins around his neck.

ਮਾਣਸ ਦਾਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਤੂ ਦਾਤਾ ਸਾਰਾ ॥੭॥

Maanas Dhaath N Hovee Thoo Dhaathaa Saaraa ||7||

Mankind cannot give gifts; You alone are the Giver of everything. ||7||

ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਤੂ ਧਣੀ ਅਵਿਗਤੁ ਅਪਾਰਾ ॥

Agam Agochar Thoo Dhhanee Avigath Apaaraa ||

You are inaccessible and unfathomable; O Lord, You are imperishable and infinite.

ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਦਰੁ ਜੋਈਐ ਮੁਕਤੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥

Gur Sabadhee Dhar Joeeai Mukathae Bhanddaaraa ||

Through the Word of the Guru's Shabad, seeking at the Lord's Door, one finds the treasure of liberation.

ਨਾਨਕ ਮੇਲੁ ਨ ਚੂਕਈ ਸਾਚੇ ਵਾਪਾਰਾ ॥੮॥੧॥

Naanak Mael N Chookee Saachae Vaapaaraa ||8||1||

O Nanak, this union is not broken, if one deals in the merchandise of Truth. ||8||1||