ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥

Malaar Mehalaa 1 ||

Malaar, First Mehl:

ਪਰ ਧਨ ਪਰ ਨਾਰੀ ਰਤੁ ਨਿੰਦਾ ਬਿਖੁ ਖਾਈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

Par Dhhan Par Naaree Rath Nindhaa Bikh Khaaee Dhukh Paaeiaa ||

Caught in slander and attachment to the wealth and women of others, they eat poison and suffer in pain.

ਸਬਦੁ ਚੀਨਿ ਭੈ ਕਪਟ ਨ ਛੂਟੇ ਮਨਿ ਮੁਖਿ ਮਾਇਆ ਮਾਇਆ ॥

Sabadh Cheen Bhai Kapatt N Shhoottae Man Mukh Maaeiaa Maaeiaa ||

They think about the Shabad, but they are not released from their fear and fraud; the minds and mouths are filled with Maya, Maya.

ਅਜਗਰਿ ਭਾਰਿ ਲਦੇ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ਮਰਿ ਜਨਮੇ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥੧॥

Ajagar Bhaar Ladhae Ath Bhaaree Mar Janamae Janam Gavaaeiaa ||1||

Loading the heavy and crushing load, they die, only to be reborn, and waste their lives again. ||1||

ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸਬਦੁ ਸੁਹਾਇਆ ॥

Man Bhaavai Sabadh Suhaaeiaa ||

The Word of the Shabad is so very beautiful; it is pleasing to my mind.

ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿ ਜੋਨਿ ਭੇਖ ਬਹੁ ਕੀਨ੍ਹ੍ਹੇ ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Bhram Bhram Jon Bhaekh Bahu Keenhae Gur Raakhae Sach Paaeiaa ||1|| Rehaao ||

The mortal wanders lost in reincarnation, wearing various robes and clothes; when he is saved and protected by the Guru, then he finds the Truth. ||1||Pause||

ਤੀਰਥਿ ਤੇਜੁ ਨਿਵਾਰਿ ਨ ਨ੍ਹ੍ਹਾਤੇ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥

Theerathh Thaej Nivaar N Nhaathae Har Kaa Naam N Bhaaeiaa ||

He does not try to wash away his angry passions by bathing at sacred shrines. He does not love the Name of the Lord.

ਰਤਨ ਪਦਾਰਥੁ ਪਰਹਰਿ ਤਿਆਗਿਆ ਜਤ ਕੋ ਤਤ ਹੀ ਆਇਆ ॥

Rathan Padhaarathh Parehar Thiaagiaa Jath Ko Thath Hee Aaeiaa ||

He abandons and discards the priceless jewel, and he goes back from where he came.

ਬਿਸਟਾ ਕੀਟ ਭਏ ਉਤ ਹੀ ਤੇ ਉਤ ਹੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇਆ ॥

Bisattaa Keett Bheae Outh Hee Thae Outh Hee Maahi Samaaeiaa ||

And so he becomes a maggot in manure, and in that, he is absorbed.

ਅਧਿਕ ਸੁਆਦ ਰੋਗ ਅਧਿਕਾਈ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਸਹਜੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥੨॥

Adhhik Suaadh Rog Adhhikaaee Bin Gur Sehaj N Paaeiaa ||2||

The more he tastes, the more he is diseased; without the Guru, there is no peace and poise. ||2||

ਸੇਵਾ ਸੁਰਤਿ ਰਹਸਿ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਬੀਚਾਰਾ ॥

Saevaa Surath Rehas Gun Gaavaa Guramukh Giaan Beechaaraa ||

Focusing my awareness on selfless service, I joyfully sing His Praises. As Gurmukh, I contemplate spiritual wisdom.

ਖੋਜੀ ਉਪਜੈ ਬਾਦੀ ਬਿਨਸੈ ਹਉ ਬਲਿ ਬਲਿ ਗੁਰ ਕਰਤਾਰਾ ॥

Khojee Oupajai Baadhee Binasai Ho Bal Bal Gur Karathaaraa ||

The seeker comes forth, and the debater dies down; I am a sacrifice, a sacrifice to the Guru, the Creator Lord.

ਹਮ ਨੀਚ ਹਦ਼ਤੇ ਹੀਣਮਤਿ ਝੂਠੇ ਤੂ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥

Ham Neech Huothae Heenamath Jhoothae Thoo Sabadh Savaaranehaaraa ||

I am low and wretched, with shallow and false understanding; You embellish and exalt me through the Word of Your Shabad.

ਆਤਮ ਚੀਨਿ ਤਹਾ ਤੂ ਤਾਰਣ ਸਚੁ ਤਾਰੇ ਤਾਰਣਹਾਰਾ ॥੩॥

Aatham Cheen Thehaa Thoo Thaaran Sach Thaarae Thaaranehaaraa ||3||

And wherever there is self-realization, You are there; O True Lord Savior, You save us and carry us across. ||3||

ਬੈਸਿ ਸੁਥਾਨਿ ਕਹਾਂ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਕਿਆ ਕਿਆ ਕਥਉ ਅਪਾਰਾ ॥

Bais Suthhaan Kehaan Gun Thaerae Kiaa Kiaa Kathho Apaaraa ||

Where should I sit to chant Your Praises; which of Your Infinite Praises should I chant?

ਅਲਖੁ ਨ ਲਖੀਐ ਅਗਮੁ ਅਜੋਨੀ ਤੂੰ ਨਾਥਾਂ ਨਾਥਣਹਾਰਾ ॥

Alakh N Lakheeai Agam Ajonee Thoon Naathhaan Naathhanehaaraa ||

The Unknown cannot be known; O Inaccessible, Unborn Lord God, You are the Lord and Master of masters.

ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਦੇਖਿ ਕਹਉ ਤੂ ਕੈਸਾ ਸਭਿ ਜਾਚਕ ਤੂ ਦਾਤਾਰਾ ॥

Kis Pehi Dhaekh Keho Thoo Kaisaa Sabh Jaachak Thoo Dhaathaaraa ||

How can I compare You to anyone else I see? All are beggars - You are the Great Giver.

ਭਗਤਿਹੀਣੁ ਨਾਨਕੁ ਦਰਿ ਦੇਖਹੁ ਇਕੁ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਉਰਿ ਧਾਰਾ ॥੪॥੩॥

Bhagathiheen Naanak Dhar Dhaekhahu Eik Naam Milai Our Dhhaaraa ||4||3||

Lacking devotion, Nanak looks to Your Door; please bless him with Your One Name, that he may enshrine it in his heart. ||4||3||