ਤਾਤ ਦਯੋ ਬਨਬਾਸ ਹਮੈ ਤੁਮ ਦੇਹ ਰਜਾਇ ਅਬੈ ਤਹ ਜਾਊ ॥

Taata Dayo Banbaasa Hamai Tuma Deha Rajaaei Abai Taha Jaaoo ॥

ਕੰਟਕ ਕਾਨ ਬੇਹੜ ਗਾਹਿ ਤ੍ਰਿਯੋਦਸ ਬਰਖ ਬਿਤੇ ਫਿਰ ਆਊ ॥

Kaanttaka Kaan Beharha Gaahi Triyodasa Barkh Bite Phri Aaaoo ॥

“The father has exiled me and now you permit us to depart for the forest, I shall come back on the fourteenth year after roaming in the forest stuffed with thorns for thirteen years.

ਜੀਤ ਰਹੇ ਤੁ ਮਿਲੋ ਫਿਰਿ ਮਾਤ ਮਰੇ ਗਏ ਭੂਲਿ ਪਰੀ ਬਖਸਾਊ ॥

Jeet Rahe Tu Milo Phiri Maata Mare Gaee Bhooli Paree Bakhsaaoo ॥

ਭੂਪਹ ਕੈ ਅਰਿਣੀ ਬਰ ਤੇ ਬਸ ਕੇ ਬਲ ਮੋ ਫਿਰਿ ਰਾਜ ਕਮਾਊ ॥੨੫੫॥

Bhoopha Kai Arinee Bar Te Basa Ke Bala Mo Phiri Raaja Kamaaoo ॥255॥

“O mother ! if I live, we shall meet again and if I die then for that purpose I have come to request you for forgiveness of my mistakes. On account of the boons granted by the king after residing in the forest, I shall rule again.”255.