ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥

Salok Ma 5 ||

Shalok, Fifth Mehl:

ਤਿੰਨਾ ਭੁਖ ਨ ਕਾ ਰਹੀ ਜਿਸ ਦਾ ਪ੍ਰਭੁ ਹੈ ਸੋਇ ॥

Thinnaa Bhukh N Kaa Rehee Jis Dhaa Prabh Hai Soe ||

One who belongs to God has no hunger.

ਨਾਨਕ ਚਰਣੀ ਲਗਿਆ ਉਧਰੈ ਸਭੋ ਕੋਇ ॥੧॥

Naanak Charanee Lagiaa Oudhharai Sabho Koe ||1||

O Nanak, everyone who falls at his feet is saved. ||1||

ਮਃ ੫ ॥

Ma 5 ||

Fifth Mehl:

ਜਾਚਿਕੁ ਮੰਗੈ ਨਿਤ ਨਾਮੁ ਸਾਹਿਬੁ ਕਰੇ ਕਬੂਲੁ ॥

Jaachik Mangai Nith Naam Saahib Karae Kabool ||

If the beggar begs for the Lord's Name every day, his Lord and Master will grant his request.

ਨਾਨਕ ਪਰਮੇਸਰੁ ਜਜਮਾਨੁ ਤਿਸਹਿ ਭੁਖ ਨ ਮੂਲਿ ॥੨॥

Naanak Paramaesar Jajamaan Thisehi Bhukh N Mool ||2||

O Nanak, the Transcendent Lord is the most generous host; He does not lack anything at all. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pourree ||

Pauree:

ਮਨੁ ਰਤਾ ਗੋਵਿੰਦ ਸੰਗਿ ਸਚੁ ਭੋਜਨੁ ਜੋੜੇ ॥

Man Rathaa Govindh Sang Sach Bhojan Jorrae ||

To imbue the mind with the Lord of the Universe is the true food and dress.

ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗੀ ਹਰਿ ਨਾਮ ਸਿਉ ਏ ਹਸਤੀ ਘੋੜੇ ॥

Preeth Lagee Har Naam Sio Eae Hasathee Ghorrae ||

To embrace love for the Name of the Lord is to possess horses and elephants.

ਰਾਜ ਮਿਲਖ ਖੁਸੀਆ ਘਣੀ ਧਿਆਇ ਮੁਖੁ ਨ ਮੋੜੇ ॥

Raaj Milakh Khuseeaa Ghanee Dhhiaae Mukh N Morrae ||

To meditate on the Lord steadfastly is to rule over kingdoms of property and enjoy all sorts of pleasures.

ਢਾਢੀ ਦਰਿ ਪ੍ਰਭ ਮੰਗਣਾ ਦਰੁ ਕਦੇ ਨ ਛੋੜੇ ॥

Dtaadtee Dhar Prabh Manganaa Dhar Kadhae N Shhorrae ||

The minstrel begs at God's Door - he shall never leave that Door.

ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਤਨਿ ਚਾਉ ਏਹੁ ਨਿਤ ਪ੍ਰਭ ਕਉ ਲੋੜੇ ॥੨੧॥੧॥ ਸੁਧੁ ਕੀਚੇ

Naanak Man Than Chaao Eaehu Nith Prabh Ko Lorrae ||21||1|| Sudhh Keechae

Nanak has this yearning in his mind and body - he longs continually for God. ||21||1|| Sudh Keechay||