ਸ੍ਰੀ ਗੁਰ ਪ੍ਰਤਾਪ ਸੂਰਜ ਗ੍ਰੰਥ (ਰੁਤਿ ੨) ੫੧

੬. ।ਰਾਮ ਰਾਇ ਜੀ ਦਾ ਅੰਤ॥
੫ੴੴਪਿਛਲਾ ਅੰਸੂ ਤਤਕਰਾ ਰੁਤਿ ੨ ਅਗਲਾ ਅੰਸੂ>>੭
ਦੋਹਰਾ: ਤੀਨੋ ਮਹਿ ਮੁਖਿ ਏਕ ਤ੍ਰਿਯ,
ਨਾਮ ਕੁਵਰ ਪੰਜਾਬ੧।
ਚਹਿ ਸਹਾਇਤਾ ਸਿਜ਼ਖ ਕੀ,
ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਇ ਸ਼ਿਤਾਬ੨ ॥੧॥
ਚੌਪਈ: ਪਾਸ ਬਿਠਾਇ ਅਧਿਕ ਸਤਿਕਾਰੀ।
ਰਾਮਰਾਇ ਤਿਹ ਸਾਥ ਅੁਚਾਰੀ।
ਅੰਤਰ ਕੋਸ਼ਠ੩ ਕੇ ਤਨ ਮੇਰੋ।
ਥਿਰੋ ਰਹੈ, ਕੋ ਇਸਹਿ ਨ ਹੇਰੋ੪ ॥੨॥
ਮੋ ਕਹੁ ਕਾਰਜ ਹੈ ਅਤਿ ਭਾਰੀ।
ਬਹੁਰ ਆਇ ਕਰਿ ਲੇਹੁ ਸੰਭਾਰੀ।
ਕਿਸਹੂੰ ਨਿਕਟ ਨ ਆਵਨਿ ਦੀਜੈ।
ਸਭਿਹਿਨਿ ਤੇ ਰਜ਼ਖਾ ਤਨ ਕੀਜੈ ॥੩॥
ਇਮ ਪੰਜਾਬ ਕੁਇਰ ਸਮੁਝਾਈ।
ਕੋਸ਼ਠ ਮਹਿ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ੋ ਸਹਿਸਾਈ।
ਕਰੇ ਕਿਵਾਰ ਅਸੰਜਤਿ੫ ਠਾਢੇ।
ਅੰਤਰ ਸਾਂਕਰ ਦੇ ਕਰਿ ਗਾਢੇ੬ ॥੪॥
ਆਸਤਰਨ੭ ਪਰ ਤਤਛਿਨ ਪਰੋ।
ਨਿਜ ਸ਼ਕਤੀ ਬਲ ਕੌ ਬਹੁ ਕਰੋ।
ਤਨ ਕੌ ਤਾਗਿ ਗਯੋ ਜਹਿ ਜਾਨਾ।
ਨਿਜ ਸਿਖ ਕੋ ਲਖਿ ਕਾਜ ਮਹਾਨਾ ॥੫॥
ਜਬਿ ਇਕ ਜਾਮ ਬਿਤੀਤਨਿ ਕਰੋ।
ਬੀਚ ਮਸੰਦਨ ਰੌਰਾ ਪਰੋ।
ਨਹਿ ਨਿਕਸੇ ਗੁਰ ਵਹਿਰ ਹਮਾਰੇ।
ਜਥਾ ਦੇਤਿ ਨਿਤ ਦਰਸ ਅੁਦਾਰੇ ॥੬॥

੧ਪੰਜਾਬ ਕੌਰ।
੨(ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਮਰਾਇ ਜੀ) ਸਿਜ਼ਖ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਇਸ ਕਰਕੇ ਪਾਸ ਬੁਲਾਇਆ ਛੇਤੀ (ਪੰਜਾਬ
ਕੁਇਰ) ਲ਼।
੩ਕੋਠੇ।
੪ਕੋਈ ਦੇਖੇ ਨਾ ਇਸ ਲ਼।
੫ਬੰਦ।
੬ਸੰਗਲੀ ਮਾਰਕੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ।
੭ਵਿਛੌਂ ਅੁਪਰ।